Monika Zawadzki
Rzeźba żebracza
Monika Zawadzki w swoich pracach posługuje się uproszonymi i powtarzalnymi elementami, wzorowanymi na piktogramach i logotypach rzeźbami, przypominającymi sylwetki ludzkie lub zwierzęce pozbawione cech indywidualnych. Jednym z interesujących artystkę problemów jest antropocentryzm i dominacja gatunku ludzkiego nad innymi formami istnienia. Inną istotną kwestią obecną w jej twórczości jest wykluczenie i ograniczenie praw społecznych, będące wynikiem dysproporcji w dostępie do dóbr materialnych.
Przykładem pracy odnoszącej się do tych zagadnień jest Rzeźba żebracza – bardzo oszczędna w formie, co jest wynikiem umiejętności stosowanie skrótu i znaku graficznego działającego na wyobraźnię i emocje odbiorcy. Przedstawia przeskalowaną stojącą nogę i rękę wyciągniętą w proszącym geście. Te dwa elementy tworzą przestrzenną formę z czarnego gładkiego tworzywa, wyglądającą jak zastygły w bezruchu żuraw studni lub semafor. Rzeźba żebracza oddziałuje swoją skalą jak pomnik postaci proszącej o wsparcie. Przypomina o znacznych społecznych nierównościach, stale obecnych w systemie, w ramach którego wszyscy funkcjonujemy. Oczywiście żaden system polityczny i prawny nie zapewnia równego dostępu do dóbr materialnych, jednak nie oznacza to, że nie jest wyzwaniem do okazywania pomocy osobom znajdującym się trudnej sytuacji. Szczególnie że duże nierówności niszczą społeczną spójność.
Monika Zawadzki jest artystką wizualną tworzącą instalacje, rzeźby i wideo. Ukończyła Wydział Grafiki warszawskiej ASP. Na tej samej uczelni obroniła doktorat. Prowadzi zajęcia w Pracowni Komunikacji Wizualnej na ASP w Szczecinie. Zawadzki zajmuje się również grafiką użytkową, była dyrektorem artystycznym magazynu „DIK Fagazine” oraz współpracowała z „K MAG”, realizuje projekty graficzne dla różnych instytucji kultury.