Nic nie szanują | Ko–lekcja wyborów

W obrazie Nic nie szanują Radek Szlaga powraca do swoich wspomnień z dzieciństwa spędzonego w rodzinnej wsi Ochotnica, leżącej u stóp góry Szlagówka w Gorcach, skąd wywodzi się część rodziny Szlagów. Artyście utkwił w pamięci znaczący dla niego obiekt: zdezelowany fiat 126 p, który stał się kurnikiem. Kiedyś był oznaką dobrobytu i nowoczesności, po latach okupują go kury i dzieci. Artysta w tytule obrazu zacytował powtarzany przez jego dziadków, właścicieli gospodarstwa, kolokwialny zwrot – „nic nie szanują”, widząc w nim wyraz niezgody starszych ludzi na zmiany, które wydają się jednak nieuchronne. Potraktował ten cytat z ironią, a jednocześnie z nostalgią.

Obraz wyraźnie podzielony jest na dwie strefy barwne z jasnożółtym pasem na górze – przypomina starą kliszę fotograficzną, na której częściowo zachowały się zapisane dwa obrazy. Na jednym można zauważyć scenę z dzieciństwa: mały fiat, kury, droga w górach i góry. Drugi jest nieczytelny, właściwie jest tylko niejednolitą plamą koloru. Całość na pierwszy rzut oka wydaje się niedokończonym obrazem, namalowanym na płótnie i wklejonym w nie papierze. Jednak kilka detali jest bardzo sugestywnych a przezroczyste, laserunkowo położone barwy znamionują wrażliwość, z jaką artysta odnosi się do przedstawionego tematu. Nic nie szanują jest jak klisza pamięci, za której pomocą artysta przedstawia zmiany, jakie dokonały się w mitycznym już świecie jego dzieciństwa. Klisza jest w bardzo złym stanie, nosi ślady uszkodzeń wynikających z przetrzymywania jej w złych warunkach. Artysta zwraca uwagę na to, że współcześnie nie są pielęgnowane i szanowane wspomnienia o minionych latach, nawet tych niezbyt odległych. Materialne i emocjonalne znaki przeszłości, która ukształtowała artystę, pozostają już tylko w jego pamięci, lecz i w niej ulegają zatarciu.