Wojciech Bąkowski
Robienie światów zamiast dać spokój
Wojciech Bąkowski tworzy oryginalne i niekonwencjonalne animacje. Cyfrowo generowanym obrazom towarzyszą niepokojące dźwięki oraz niski transowy głos, recytujący autorskie teksty i wiersze pisane językiem bliskim mowie potocznej.
Tego typu animacją jest film Robienie światów zamiast dać spokój. Film jest zagadką, niewyjaśnioną tajemnicą, której rozstrzygnięcia wprawdzie nie poznamy, jednak sugestywnie przedstawia rzeczywistość skądś nam znaną; może ze snów. Artysta – a może stworzona przez niego postać – uwięziony jest w cyfrowym świecie, gdzie cierpi, wydając pełne bólu odgłosy. Do wykreowanego świata docierają realne obrazy, budząc niepokój, jak choćby drzwi łazienki, które mają wygaszone światło w górnej części, ale na dole widać podświetloną kratkę wentylacyjną i poruszający się za nią tajemniczy cień. Ze świata tego nie ma wyjścia, docierają do niego tylko dźwięki realnego życia.
Film jest zapisem procesu twórczego i towarzyszących mu emocji. Artysta przekłada swoje doświadczenia wewnętrzne na obrazy, dźwięki i cyfrowo kreowane przestrzenie. Jest to świat niespójny, zaburzony, dominuje w nim poczucie osamotnienia, budzące chęć ucieczki, której formą może być nawet śmierć. A jednak podmiot filmu na przekór lękom wybiera robienie nowych światów zamiast dać spokój…
Wojciech Bąkowski jest reżyserem filmów animowanych i wideo. Jest również twórcą instalacji i performansów, muzykiem i poetą. Studiował na ASP w Poznaniu w Pracowni Audiosfery oraz Pracowni Filmu Animowanego. Jest liderem oraz członkiem grup i zespołów muzycznych KOT, Czykita, Niwea. Był także współzałożycielem formacji artystycznej Penerstwo. Na podstawie historii związku Wojtka Bąkowskiego i młodej poetki Zuzanny Bartoszek, powstał film fabularny Serce miłości (2017). Jest laureatem cenionych nagród: Spojrzenia Fundacji Deutsche Bank i Paszportów Polityki.