Koji Kamoji
Łódki z trzciny
Intensywne doświadczenie bezmiaru przestrzeni wody, nieba i powietrza odczuwane przez Kojiego Kamojiego podczas podróży statkiem do Polski zaowocowało wieloma pracami odnoszącymi się do tych doznań. Innym doświadczeniem, które wpłynęło na powstanie pracy Łódki z trzciny było wspomnienie z dzieciństwa: „Będąc dzieckiem, robiłem małe łódki z liści trzciny: były ich dwa rodzaje. Jedne miały żagle, inne nie. Puszczałem je z brzegu rzeki, nad którą mieszkałem. Wiatr i prądy unosiły je daleko”.
Łódki z trzciny to artystyczna impresja na temat tych doświadczeń. Podłoga pokryta jest połączonymi dużymi elementami polerowanej blachy, które mają przypominać gładką, spokojną wodę. Na tej tafli znajdują się łódki wykonane z tego samego materiału. W aluminiowej powierzchni powstają rozległe refleksy światła lamp symbolizując odbicie promieni słońca w wodzie. Artysta celowo użył aluminium, by osiągnąć efekt świetlistości. Instalacja przez wielką skalę i subtelną, poetycką formę zachęca oglądających do dłuższego w niej przebywania i kontemplacji.
Koji Kamoji, z pochodzenia Japończyk, ukończył uczelnie artystyczne w Tokio i w Warszawie. Jest autorem obrazów, obiektów i instalacji. Mimo że od 1959 roku mieszka w Polsce, w jego twórczości wyraźnie widoczna jest estetyka i odniesienia do kultury i filozofii Wschodu. Jego prace są oszczędne i proste w formie, artysta posługuje się zwyczajnymi, często naturalnymi materiałami, takimi jak kamień, woda, papier czy metal. W swoich pracach odwołuje się do egzystencjalnych rozważań dotyczących często zdarzeń, których sam doświadczył, wspomnień z dzieciństwa i młodości. Istotnym tematem jest dla niego przestrzeń i możność jej doświadczania. Ważnym odniesieniem jest również natura i jej symbolika.