Fag Fighters | Ko–lekcja wyborów

Ważnym motywem twórczości Karola Radziszewskiego jest przenikanie się przestrzeni publicznej i prywatnej. Kilka lat po zakończeniu studiów Radziszewski dokonał coming outu, wyznając, że jest gejem. W swoim prywatnym mieszkaniu zrealizował wystawę Pedały, prezentując na niej głównie malarstwo. Tematyka gejowska przewija się także w jego twórczości filmowej. Jednym z pierwszych filmów był Plus/Minus – dokument ukazujący oczekiwanie artysty na wynik badania na HIV. Wątki prywatne zostały zaprezentowane również na jego indywidualnej wystawie Zawsze chciałem w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.

Jedną z prezentowanych tam prac był film „ag Fighters: Prolog”, dokument pokazujący babcię artysty robiącą na maszynie dziewiarskiej różową kominiarkę dla wnuka. Film ten stał się początkiem serii filmów dokumentujących działania fikcyjnej gejowskiej bojówki, dokonującej aktów przemocy, której znakiem rozpoznawczym stały się różowe kominiarki. Marzeniem Radziszewskiego było stworzenie gangu, który dokonywałby zemsty na osobach, które w agresywny sposób demonstrują negatywny stosunek do homoseksualistów. Starsza pani z wielkim zaangażowaniem dzierga dla wnuka kominiarkę, zapominając o całym świecie i będąc przekonana, że ma ona chronić przed zimnem. Jak wyjaśniał artysta, babcia nie została wtajemniczona w jego motywy. Celem Radziszewskiego przy tym projekcie było ukazanie dwuznaczności stereotypów dotyczących homoseksualistów, którzy z jednej strony traktowani są jako zniewieściali i delikatni, z drugiej – jako agresywni i niebezpieczni. Filmowi towarzyszy barwna fotografia przedstawiająca Karola Radziszewskiego w różowej kominiarce, siedzącego na tapczanie z babcią, skromną autorką kominiarki.