Slavs and Tatars
Kitab Kebab (Kapuściński-Orbeliani)
Członkom grupy Slavs and Tatars szczególnie bliskie są książki. Ich działalność rozpoczęła się od poszukiwania książek na temat lingwistyki i antropologii w ujęciu narodowym i lokalnym. Są autorami licznych nietypowych publikacji. Na przykład ich książka Love Me, Love Me Not: Changed Names przedstawia zmieniające się w toku historii nazwy 150 miast Eurazji; inna – zatytułowana Khhhhhhh – dotyczy roli gardłowego dźwięku r w języku arabskim, hebrajskim i w językach słowiańskich.
Książki są także przedmiotem refleksji w pracy Kitab Kebab – obiekcie przedstawiającym książki nadziane na rożen używany do przygotowywania kofty lub kebabu. Zawarta w tytule sugestia wskazuje na to, że poznanie nie musi być wyłącznie procesem intelektualnym – podobnie bowiem jak jedzenie, jest rodzajem pochłaniania i trawienia treści; zresztą w języku polskim funkcjonuje jeszcze określenie „strawa duchowa”, będące echem takiego traktowania poznania. Pozarozumowe przyswajanie wiedzy to podświadome rozszyfrowywanie symboli i obrazów, których w Kitab Kebab jest wiele: od okładek książek po przecinające się linie, przywołujące porządki zapisu liter (wertykalny i horyzontalny). W tej pracy równie ważny jest akcent popkulturowy, kebab jako popularne danie kuchni bliskowschodniej jest dobrze rozpoznawalny w dużych miastach Zachodu, występuje obecnie w wielu narodowych wariantach i fuzjach. A i w Polsce zdobyło sobie, po pewnej modyfikacji, znaczną popularność.
Wybrane do instalacji książki nie są przypadkowym zestawem. Zostały świadomie wybrane przez artystów i są ilustracją szczególnie ważnych dla nich zjawisk kulturowych, charakterystycznych dla Eurazji, takich jak koncepcje tożsamości, języki, religie czy ideologie. Podobnie autorzy użytych książek reprezentują różne narody, języki i postawy wobec otaczającej nas rzeczywistości.
Założona w 2006 roku grupa Slavs and Tatars jest kolektywem artystów. Jej twórcami są Polka i Irańczyk amerykańskiego pochodzenia, do których dołączyli inni artyści. Interesuje ich badanie codzienności na poziomie tradycji, języka i obyczajów, głównie na terenie Eurazji. Mimo poruszania poważnych tematów ich prace mają lekkość i humor, czym zdobyli sobie uznanie publiczności i krytyków sztuki w wielu miejscach świata. Grupa zajmuje się również działalnością wydawniczą i kuratorską.