Zielona wyspa | Ko–lekcja wyborów

Przejdź do treści

Monika Zawadzki

Zielona wyspa

2011
mural; czarny akryl; wymiary zmienne

Praca Moniki Zawadzki Zielona wyspa ma postać rozległego muralu, przedstawiającego cztery czarne, powiększone do ponadnaturalnych wymiarów sylwetki ludzkie, umieszczone między dwoma liniami w perspektywie zbieżnej, jako cztery stadia życia człowieka. Sylwetki ukazane są od wyprostowanej postaci stojącej, przez klęczącą, kolejną klęczącą w pokłonie, aż do postaci leżącej. Wszystkie są uproszonymi symbolami człowieka, pozbawionymi cech indywidualnych.

Monika Zaawadzki, tak jak w wielu swoich społecznie zaangażowanych pracach, odnosi się tu do kondycji jednostki we współczesnym świecie. Praca może być metaforą kariery, której ceną jest często daleko posunięta uległość wobec systemu społecznego, podporządkowanie jego bezdusznej bezwzględności, prowadzące do utraty godności jednostki.

Tytuł Zielona wyspa sugeruje również odniesienie do polityki. W 2009 roku tymi słowami Donald Tusk nazwał Polskę jako jedno z niewielu państw, które w owym czasie odnotowały wzrost gospodarczy. Czy owa Zielona wyspa stała się dla Polaków urzeczywistnieniem marzeń?

Monika Zawadzki jest artystką wizualną tworzącą instalacje, rzeźby i wideo. Ukończyła Wydział Grafiki warszawskiej ASP. Na tej samej uczelni obroniła doktorat. Prowadzi zajęcia w Pracowni Komunikacji Wizualnej na ASP w Szczecinie. Zawadzki zajmuje się również grafiką użytkową, była dyrektorem artystycznym  magazynu DIK Fagazine  oraz współpracowała z K MAG, realizuje  projekty graficzne dla różnych instytucji kultury. 

W swoich pracach posługuje się uproszonymi i powtarzalnymi elementami, wzorowanymi na piktogramach i logotypach rzeźbami, przypominającymi sylwetki ludzkie lub zwierzęce pozbawione cech indywidualnych. Jednym z interesujących artystkę problemów jest antropocentryzm i dominacja gatunku ludzkiego nad innymi formami istnienia. Inną istotną kwestią obecną w jej twórczości jest wykluczenie i ograniczenie praw społecznych, będące wynikiem dysproporcji w dostępie do dóbr materialnych.