Behind the Sun | Ko–lekcja wyborów

Przejdź do treści

Film Moniry Al Qadiri odnosi się do pierwszej wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku, kiedy to szyby naftowe w Kuwejcie zostały podpalone przez wycofującą się armię iracką. Artystka zestawia w nim obrazy ukazujące płonącą na wielką skalę ropę naftową (zaczerpnięte z amatorskich dokumentalnych filmów wideo) z dźwiękiem zawierającym natchnione monologi audio z islamskich programów telewizyjnych z tego samego czasu. Wtedy bowiem państwowa telewizja sięgała do recytowanej przez wykwalifikowanych lektorów  pięknej poezji arabskiej opisującej Boga poprzez naturalne cuda, piękne widoki, zwierzęta;  narracja nie dotyczyła jednak bezpośrednio Koranu. Zabieg dokonany przez artystkę, łączący pochodzące z różnych źródeł obrazy i mówione słowa, stworzył niemal spójne klasyczne przedstawienie biblijnej apokalipsy: ogień na ziemi i zakryte czarnym dymem niebo. Sugestywna  wizja piekła i końca świata komentowana wzniosłą poezją stała się intrygującym emocjonalnie komentarzem do społeczno-politycznych realiów wojny.

Monira Al Qadiri jest artystką wizualną z Kuwejtu urodzoną w Senegalu. Nauki pobierała w Japonii, gdzie zdobyła stopień doktora sztuk intermedialnych na University of the Arts w Tokio. Obecnie dzieli swój czas między Kuwejt a Berlin. Artystka w swojej twórczości skupia się na estetyce smutku obecnej na Bliskim Wschodzie, estetyce wynikającej z poezji, muzyki, sztuki, a przede wszystkim z praktyk religijnych. W swoich pracach często z dystansem i humorem portretuje absurdalny melanż żalu wynikającego z tradycji i radości życia codziennego. Monira Al Qadiri jest jedną z niewielu artystek w regionie Zatoki Perskiej, która nie boi się podejmować walki z korupcją, religią i patriarchatem, odważnie eksperymentuje także z rolami płciowymi, niejednokrotnie narażając z tego powodu swoje życie